Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

in vitio esse

  • 1 vitium

    I ī n.
    1) физический порок, недостаток, изъян ( corporis C)
    «vitium» appellant, quum partes corporis inter se dissĭdent... integrā valetudine C — «пороком» называют нарушение соответствия между частями тела... при ненарушенном здоровье
    2) дефект, порча, поломка, разрушение, трещина ( in parietibus aut in tecto C)
    3) отрицательное действие, вредное влияние ( tempestatis et sentinae Cs)
    4) неудовлетворительность, слабость ( memoriae Q)
    v. facere C и capere O — испортиться, разрушиться, развалиться
    in vitio esse C — быть дефектным, иметь недостатки
    5) порок, недуг, болезнь (intestinorum CC; mentis Q)
    6) ошибка, погрешность, промах, заблуждение ( ineuntis adulescentiae C)
    quod aetas vitium posuit, aetas auferet PS — промахи, свойственные возрасту, с возрастом и проходят
    meum est v. Cэто моя вина
    alicui aliquid vitio dare (vertere) C — ставить кому-л. что-л. в вину
    vini vitio aliquid facere Pl — сделать что-л. в пьяном виде
    corpus onustum hesternis vitiis H — организм, расстроенный вчерашними излишествами
    8) неблагоприятная примета (в ауспициях), ошибка в установлении примет (в ауспициях)
    magistratus vitio creatus L, C — магистрат, избранный неправильно (несмотря на противопоказание ауспиций)
    vitio navigare C — отправиться в плавание, не взирая на неблагоприятные предсказания
    9)
    б) pl. порочность C etc.
    10) насилие (над кем-л.) (v. virginis Enn)
    v. afferre (offerre, addere) Pl, Terсовершить насилие ( pudicitiae alicujus Pl)
    II vītium gen. pl. к vitis

    Латинско-русский словарь > vitium

  • 2 in

    I 1. praep.
    cum. acc. на вопрос «куда?»
    1) в (ire in urbem Pl etc.; mittere in Asiam Nep; mutare aliquid in aliquid PM etc.)
    2) в направлении, к ( conspicere sursum in caelum Pl)
    3) по отношению к (amor in patriam C; indulgentia in aliquem C)
    5) относительно, о ( hoc dicitur in philosophiam C)
    7) в пользу, в защиту или в похвалу (carmen in aliquem scribere C; senatūs consultum in aliquem factum Cs; in libertatem alicujus pugnare L)
    8) на (in umeros suos efferre C; ascendere in equum C; dividere in partes tres Cs; invitare aliquem in postĕrum diem C)
    9) до
    10) ради, для (cibo in vitam, non in voluptatem uti VP)
    11) по, по примеру, подобно
    in barbarum T — как варвар;— выражения
    in omne tempus C — навеки, навсегда
    in tempus T — на время, временно
    in utramque partem C etc. — в обоих направлениях, тж. за и против
    valere in aliquem C, L — иметь силу (быть действительным) по отношению к кому-л.
    in rem esse L — быть полезным, целесообразным
    in universum L — в целом, в общем
    in luctum alicujus C — кому-л. на горе; иногда с acc. на вопрос «где?»
    aliquem in potestatem habere Sl — иметь власть над кем-л.
    in potestatem alicujus esse C etc. — находиться в чьей-л. власти
    non in pejus, sed in melius CC — не к худшему, а к лучшему
    in omnia VP Q — во всём, во всех отношениях
    2. cum abl. на вопрос «где?»
    1) в (in urbe vivere C; in veste domesticā esse O; in fluvio Cs)
    2) на (coronam habere in capite C; arx in monte sita L; in foro esse C)
    3) у, среди ( in barbaris Cs)
    6) в течение (in multis annis Nep; bis in die C; in diebus paucis Ter)
    7) во время (in bello C; in deliberando C; in itinere Cs)
    8) при, в условиях
    9) в отношении, по отношению к (fidelis in amicis Sl; crudelis in hoste C)
    10) вследствие, из-за (in amicitia alicujus vituperari C)
    12) в зависимости или во власти
    non est in medico semper, relevetur ut aeger O — не всегда во власти врача исцелить больного;— выражения
    aliquam in matrimonio habere C, Nep — быть на ком-л. женатым
    in Geminis nasci Pt — родиться под знаком (созвездием) Близнецов; иногда с abl. на вопрос «куда?»
    gratum esse in aliquo C — быть благодарным кому-л.
    II 1. in- (перед b, p, m — im-; перед l— il-; перед r— ir-)
    praef. priv. не-, без-
    2.
    приставка, соотв. русским в-, на-, воз-, при-
    imponēre — налагать, возлагать, прикладывать
    III īn' Pl (= isne) 2 л. sg. praes. к eo + ne

    Латинско-русский словарь > in

  • 3 natura

    природа, a) (rerum) nat., естественный порядок, ход вещей, напр. ius et naturam recipere posse (1. 14 § 1 D. 11, 1. 1. 15 D. 1, 5. l. 4 pr. D. 38, 10. 1. 23 § 2 D. 41, 2. 1. 3 § 5 D. 41, 2. 1. 1 § 7 D. 21, 1. 1. 60 D. 42, 1. 1. 38 D. 50, 16. § 11 I. 3, 19. 1. 137 § 6 D. 45, 1. 1. 73 eod. 1. 186 D. 50, 17. 1. 3 § 1 D. 49, 8. 1. 188 § 1 D. 50, 17);

    naturae concedere (см. s. 4); - b) (rerum) nat. = мир, свет;

    in (rerum) nat. esse = in rebus humanis esse (см. humanus s. 1); б) о живых существах, людях (1. 26 D. 1, 5. 1. 16 pr. D. 30. 1. 78 § 10 D. 36, 1. 1. 22 pr. D. 36, 2. 1. 2 pr. D. 37, 6. 1. 7 D. 38, 16. 1. 54 D. 40, 5); в) об имущественных предметах (1. 21 D. 5, 3. 1. 1 D. 7, 7. 1. 19 D. 15, 3. 1. 15 pr. D. 18, 1. 1. 1 D. 18, 4. 1. 13 § 5 D. 20, 1. 1. 50 § 1 D. 24, 1. 1. 24 pr. 1. 48 § 1. 1. 69 § 5. 1. 84 § 7. 1. 108 § 10 D. 30. 1. 40 § 4 D. 35, 1. 1. 20 pr. D. 38. 1. 1. 3 § 21 D. 41, 2. 1. 98 § 8 D. 46, 3);

    a natura recedere = in rerum nat. esse desinere (1. 3 D. 42, 2); - c) природное отношение, именно родство, прот. adoptio (§ 4 I. 1, 11. 1. 1 pr. D. 1, 7. 1. 16 eod. cf. 1. 23 pr. D. 28, 2. 1. 195 § 2 D. 50, 16); тк. = origo (1. 6 pr. D. 50, 1); - d) природное качество, характер, humanae nat. congruum (1. 65 § 1 D. 32. 1. 38 D. 12, 1. 1. 30 § 6 D. 29, 1. 1. 2 § 2 D. 9, 2. 1. 5 § 5 D. 41, 1. 1. 1 § 7 D. 9, 1);

    natura (прот. vitio corporis) sterilem esse (1. 14 § 3 D. 21, 1);

    nat. loci, agri (1. 24 pr. D. 39, 2. 1. 1 § 14. 23. 1. 2 § 6 D. 39, 3. 1. 1 § 3 D. 43, 20): nat. aquae (1. 6 eod. 1. 1 § 13 D. 39, 3);

    nat. fluminis (1. 30 § 2 D. 41, 1. 1. l4 § 1 D. 16, 3. 1. 15 D. 18, 6. 1. 10 § 1 D. 29, 3. 1. 83 § 5 D. 45, 1. 1. 2 § 1 eod. 1. 32 § 1 D. 8, 2. 1. 15 § 1 D. 8, 1. 1. 139 D. 45, 1); (1. 9 § 1 D. 45, 2. 1. 5 D. 46, 1);

    actionis (1. 12 § 2 D. 4, 2. 1. 14 § 13 D. 11, 7. § 3 I. 3, 24. 1. 7 § 5 D. 2, 14);

    negotii (1. 21 § 3 D. 22, 5);

    depositi (1. 24 D. 16, 3. § 2. 3. I. 2, 20); - e) закон природы, естественное право, напр. natura debere (1. 31 § 1 D. 5, 3. 1. 26 § 12 D. 12, 6. 1. 41 eod. 1. 6 D. 16, 2. 1. 1 § 17 D. 35, 2. 1. 47 D. 36, 1. 1. 10 D. 50, 16. 1. 84 § 1 D. 50, 17);

    nat. debitum (1. 1 § 7 D. 13, 5. 1. 60 D. 46, 1. 1. 19 pr. D. 3, 5. 1. 60 pr. D. 12, 6. 1. 14 eod. cf. 1. 206 D. 50, 17. 1. 10 eod. 1. 24 D. 1, 5. 1. 4 § 1 eod. 1. 45 D. 7, 1. 1. 1 § 12. 14. D. 44, 7. 1. 75 § 4 D. 45, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > natura

  • 4 ex

    (praep.) 1) из, на вопрос - откуда? из чего? напр. ex bonis esse (см. bona s. 5): ex bonis defuncti esse (1. 29 pr. D. 20, 1); (1. 3 § 3 D. 22, 1); (1. 50 § 3 D. 15, 1);

    ex re alicuius acquirere (см. res. s. 2); (1. 71 § 7 D. 29, 2);

    partem ex fundo vindicape (1, 13 § 4 D. 23. 5);

    ex pluribus unus (1. 42 D. 26, 7);

    alius ex amicis (1. 6 D. 34, 5);

    ex duobus reis promittendi s. stipulandi alius, alter (1. 7. 12. 16. 18 D. 45, 2);

    ex ea familia (1. 195 § 1 D 50, 16);

    ex latere, ex transverso (см.); е contrario, ex diverso (см.); на вопрос: при каком обстоятельстве: rapere ex incendio, ruina, naufragio (1. 1 pr. § 2 D. 47, 9);

    emere ex auctione (1. 2 § 8 D. 41, 4).

    2) сообразно, по = secundum: напр. verbum: ex legibus sic accipiendum est: tam ex legum sententia, quam ex verbis (1. 6 § 1 D. 50,16);

    ex lege capere pignus (1. 29 § 7 D. 9, 2);

    e lege locationis (1. 1 § 3 D. 43, 9. cf. 1. 51 pr. 1. 60 § 3 D. 19, 2);

    ex personis causisque constituere (1. 38 D. 6, 1. cf. 1. 3 § 4 D. 43, 30); (1. 3 § 12 D. 43, 29);

    ex animi propositione (1. 3 D. 48, 5. 1. 225 D. 50, 16);

    ex voluntate alicuius (1. 8 pr. D. 3, 3. 1. 46 D. 4, 4).

    3) при означ. причины, происхождеция, источника, вследствие, из, в: ius civile, quod ex legibus etc. venit;

    ex iure gentium introdducta bella etc. (1. 5. 7 pr. D. 1, 1);

    ex eo appellari quod etc. (1. 4 § 2 D. 1, 5); (1. 1 pr. D. 44, 7);

    teneri ex delicto (1. 38 D. 50, 17);

    ex dolo alterius (1. 21 § 2 D. 15, 1);

    lucrari ex dolo defuncti (1. 1 § 6 D. 2, 10);

    ex culра conveniri (1. 41 D. 26, 7);

    usuras ex mora exigere (1. 10 § 1 D. 39, 4);

    ex emto teneri, agere etc. (см. emere); (1. 3 § 10 D. 26, 10);

    causae, ex quibus in integr. restitui potest (1. 51 pr. D. 3, 3);

    er iusta causa abesse (1. 31 § 2 D. 3, 5);

    ex causa ratio edenda est (1. 1 § 9. 10 D. 2, 13);

    ex necessitate fieri (1. 17 D. 23, 1);

    ex officio suo facere (1. 4 D. 48, 11); (1. 27 D. 20, 1);

    ex vulnere mortuus servus (1. 46 D. 9, 2);

    ex corporis vitio accidere (1. 4 § l D. 21, 1);

    ex facto, postfacto (см.).

    4) no поводу, по отношению: ex re familiari - de re publica, operis novi nunciatio facta (1. 7 § 14 D. 2, 14); (1. 32 D. 48, 19);

    audire ex interdictis (1. 1 § 6 D. 1, 12);

    ex asse, ex parte heredem scribere (1. 19 D. 28, 2. 1. 72 D. 28, 5. 1. 142 D. 50, 16); (1. 19 pr. D. 29, 1).

    5) от, при означ. автора, виновника: damnum datum ex coactis ab alio (1. 2 § 12 D. 47, 8);

    coactus ex fideicommissario (1. 38 § 3 D. 28, 6).

    6) от (кем), ex hostibus capere, redimere (1. 20 D. 24, 3. 1. 3 § 21 D. 41, 2);

    desiderari ex persona aliqua (1. 7 § 2 D. 2, 8);

    fideicomm. relinquere ex aliquo (1. 2 D. 32);

    appellare ex sententia (1. 19 D. 49, 1).

    7) с, для определения времени, с которого что-нб. ведет свое начало, ex die (см. dies s. 2 а);

    ex eo tempore (1. 39. 42 D. 29, 1);

    ex quo;

    ex eo, ex quo;

    exinde, ex quо (1. 4 § 6 D. 1, 16. 1. 19 § 6 D. 21, 1. 1. 20. 28. § 1. 1. 37 § 2 D. 26, 7);

    ex testamenti facti tempore, an ex mortis numerari (1. 41 § 15 D. 40, 5);

    heres scriptus ex tempore, противоп. in tempus (1. 19 § 1 D. 29, 1);

    ex conditione vel in conditionem heredem facere (1. 15 § 4 eod.);

    ex continenti (см. continens s. 2);

    e vestigio (см. vestigium s. 4);

    ex tempore (см. tempus s, d);

    ex integro (см. integer s. 4).

    8) для обозначения должности, которую кто-нб. занимал: ex Quaestore sacri palatii (бывший quaestor), ex Praefecto praetorio;

    ex Consule (C. summa reip. § 2);

    ex Magistro officiorum dignitas (1. 1 C. 12, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > ex

  • 5 e

    (praep.) 1) из, на вопрос - откуда? из чего? напр. ex bonis esse (см. bona s. 5): ex bonis defuncti esse (1. 29 pr. D. 20, 1); (1. 3 § 3 D. 22, 1); (1. 50 § 3 D. 15, 1);

    ex re alicuius acquirere (см. res. s. 2); (1. 71 § 7 D. 29, 2);

    partem ex fundo vindicape (1, 13 § 4 D. 23. 5);

    ex pluribus unus (1. 42 D. 26, 7);

    alius ex amicis (1. 6 D. 34, 5);

    ex duobus reis promittendi s. stipulandi alius, alter (1. 7. 12. 16. 18 D. 45, 2);

    ex ea familia (1. 195 § 1 D 50, 16);

    ex latere, ex transverso (см.); е contrario, ex diverso (см.); на вопрос: при каком обстоятельстве: rapere ex incendio, ruina, naufragio (1. 1 pr. § 2 D. 47, 9);

    emere ex auctione (1. 2 § 8 D. 41, 4).

    2) сообразно, по = secundum: напр. verbum: ex legibus sic accipiendum est: tam ex legum sententia, quam ex verbis (1. 6 § 1 D. 50,16);

    ex lege capere pignus (1. 29 § 7 D. 9, 2);

    e lege locationis (1. 1 § 3 D. 43, 9. cf. 1. 51 pr. 1. 60 § 3 D. 19, 2);

    ex personis causisque constituere (1. 38 D. 6, 1. cf. 1. 3 § 4 D. 43, 30); (1. 3 § 12 D. 43, 29);

    ex animi propositione (1. 3 D. 48, 5. 1. 225 D. 50, 16);

    ex voluntate alicuius (1. 8 pr. D. 3, 3. 1. 46 D. 4, 4).

    3) при означ. причины, происхождеция, источника, вследствие, из, в: ius civile, quod ex legibus etc. venit;

    ex iure gentium introdducta bella etc. (1. 5. 7 pr. D. 1, 1);

    ex eo appellari quod etc. (1. 4 § 2 D. 1, 5); (1. 1 pr. D. 44, 7);

    teneri ex delicto (1. 38 D. 50, 17);

    ex dolo alterius (1. 21 § 2 D. 15, 1);

    lucrari ex dolo defuncti (1. 1 § 6 D. 2, 10);

    ex culра conveniri (1. 41 D. 26, 7);

    usuras ex mora exigere (1. 10 § 1 D. 39, 4);

    ex emto teneri, agere etc. (см. emere); (1. 3 § 10 D. 26, 10);

    causae, ex quibus in integr. restitui potest (1. 51 pr. D. 3, 3);

    er iusta causa abesse (1. 31 § 2 D. 3, 5);

    ex causa ratio edenda est (1. 1 § 9. 10 D. 2, 13);

    ex necessitate fieri (1. 17 D. 23, 1);

    ex officio suo facere (1. 4 D. 48, 11); (1. 27 D. 20, 1);

    ex vulnere mortuus servus (1. 46 D. 9, 2);

    ex corporis vitio accidere (1. 4 § l D. 21, 1);

    ex facto, postfacto (см.).

    4) no поводу, по отношению: ex re familiari - de re publica, operis novi nunciatio facta (1. 7 § 14 D. 2, 14); (1. 32 D. 48, 19);

    audire ex interdictis (1. 1 § 6 D. 1, 12);

    ex asse, ex parte heredem scribere (1. 19 D. 28, 2. 1. 72 D. 28, 5. 1. 142 D. 50, 16); (1. 19 pr. D. 29, 1).

    5) от, при означ. автора, виновника: damnum datum ex coactis ab alio (1. 2 § 12 D. 47, 8);

    coactus ex fideicommissario (1. 38 § 3 D. 28, 6).

    6) от (кем), ex hostibus capere, redimere (1. 20 D. 24, 3. 1. 3 § 21 D. 41, 2);

    desiderari ex persona aliqua (1. 7 § 2 D. 2, 8);

    fideicomm. relinquere ex aliquo (1. 2 D. 32);

    appellare ex sententia (1. 19 D. 49, 1).

    7) с, для определения времени, с которого что-нб. ведет свое начало, ex die (см. dies s. 2 а);

    ex eo tempore (1. 39. 42 D. 29, 1);

    ex quo;

    ex eo, ex quo;

    exinde, ex quо (1. 4 § 6 D. 1, 16. 1. 19 § 6 D. 21, 1. 1. 20. 28. § 1. 1. 37 § 2 D. 26, 7);

    ex testamenti facti tempore, an ex mortis numerari (1. 41 § 15 D. 40, 5);

    heres scriptus ex tempore, противоп. in tempus (1. 19 § 1 D. 29, 1);

    ex conditione vel in conditionem heredem facere (1. 15 § 4 eod.);

    ex continenti (см. continens s. 2);

    e vestigio (см. vestigium s. 4);

    ex tempore (см. tempus s, d);

    ex integro (см. integer s. 4).

    8) для обозначения должности, которую кто-нб. занимал: ex Quaestore sacri palatii (бывший quaestor), ex Praefecto praetorio;

    ex Consule (C. summa reip. § 2);

    ex Magistro officiorum dignitas (1. 1 C. 12, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > e

См. также в других словарях:

  • VENALIS — de mancipio venali κατ᾿ ἐξοχην` sumitur: Grex venalium, Plaut. Aulul. Actu 3. Sc. 3. v. 4. Cistellar. Actu 2. Sc. 2. v. 67. Rudente, Actu 2. sc. 7. v. 26. Venales illic ductitavit quisquis est: non est misericors. Idem in Trinummo, Actu 2. sc. 2 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PILEATI Fratres — apud Catullum, Epigr. 38. v. 1. 2. Salax taberna, vosque contubernales, A pileatis nova Fratribus pila: Castor et Pollux sunt, quibus Pilea Veteres affinxêre, Philo, περὶ ἀρετῶν. Hinc et Appuleius, Miles. 10. Iunonem quidem Castor et Pollux,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SACERDOS — nomen officii Ecclesiastici, apud Israelitas. Quemadmodum enim in Ecclesia N. T. institutos legimus Episcopos seu Ministros Verbi, Diaconos et Subdiaconos, sic in Veteri Ecclesia fuêre Sacerdotes, Levitae ac Nethinaei: quorum omnium caput… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BOS Cornupeta — memoratur Exodi c. 21. v. 28. et seqq. ubi de eo Lex: Si bos cornupeta percusserit Virum Lapidibus obruetur et non comedentur carnes eius, dominusque bovis erit innocens, h. e. si percusserit virum ictu letali. Nam si quis a tali bove citra… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • faulte — Faulte, Culpa, Delictum, Erratum, Mendum, Menda, mendae, Noxia, Noxa, Offensa, Peccatum, Praeuaricatio, Vitium. Amender une faulte en qualité de communauté, Publice satisfacere. Supplier et amender la faulte de quelque chose par une autre,… …   Thresor de la langue françoyse

  • blasmer — Blasmer, act. acut. Est laidanger, taxer de deshonneur et vitupere quelqu un, Alicuius existimationem opprobrio atterere, laedere, diminuere. Il vient de blasphemer par syncope, qui vient du Grec, {{t=g}}blasphêméin{{/t}} qui est composé de… …   Thresor de la langue françoyse

  • DICTATOR — summus Magistratus, apud rom. A Consulibus, periclitante Rep. nominatus. Primus F. Lartius Flavus Consul, A. C. 256. qui seditionem sedaverat: Adiunxit sibi Spurium Cassium, Equitum Magistrum, qui iussa exsequeretur. Dignitas semestris tantum,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CRYSTALLUS — Graece κρύςταλλος, proprie est, γὸπεπηγὸς ὕδωρ ὑπὸ κρύους, Hesych. aqua concreta frigore, unde et vox Latinorum Crusta, et κρύςταλλος ὕδατος Epiphanio, aqua glaciata, ad differentiam κρυςτάλλου λίθου, crystalli lapidis; ad quem translata vox, ut… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • THUS — ex Graeco θύον vel θύος, quod quamvis de quibuslibet odoribus in genere dicatur. κατ᾿ ἐξοχην` tamen, uti et vox θυμίαμα, Recentioribus tus notat, sicuti Incensum apud Latinos: Graece λίβανος, unde Λιβανοφόρος χὼρα, Thurifera regia, apud Arianum,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PARENTES — a PARIENDO dicti, magno in honore ubique habiti sunt. Cum enim natura exiguam hominibus vitae periodum circumscripserit, eiusque usuram dederit, tamquam pecuniae, nullâ praestitutâ die, facile suis exhauriretur civitas civibus, nisi cives… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • URSUS — I. URSUS Consul an. Urb. cond. 1000. II. URSUS Pileatus, Sex. Ruf. locus Romae, apud Portam Esquelinam. Ubis aedes S. Bibianoe virgin. Hinc S. Bibtana dicitur. III. URSUS quasi orsus Isidoro, ut vidums; Barthio potius a viurgente et pettinaci… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»